Galápagos 2005

Voor volledige weergave in iOs, Android, Tablet of Computer: Klik Hier

De Galápagoseilanden zijn een verspreide groep eilanden die ter hoogte van de evenaar, ongeveer 1000 km van de westkust van Zuid-Amerika, in de Stille Oceaan liggen.
Staatkundig behoren ze tot Ecuador.
De eilanden zijn geologisch gezien erg jong, amper enkele miljoenen jaren.
Ze zijn van vulkanische oorsprong.
Hun afgelegen ligging zorgde ervoor dat dieren van het vasteland maar zeer sporadisch de eilanden bereikten en onafhankelijk van hun soortgenoten evolueerden.
De specifieke biotoop en het grotendeels ontbreken van roofdieren zorgde, in de loop der jaren, voor een unieke mutatie. Een aantal vogels verloor het vermogen tot vliegen, zeeleguanen ontwikkelden een manier om onder water op bedden zeewier te grazen en de landschildpadden groeiden uit tot enorme dieren.
Men vindt er ook de enige rond de evenaar levende pinguïn, de Galápagospinguïn.
Charles Darwin bezocht, in september 1835, de Galápagos met het onderzoeksschip de Beagle.
Darwin verbleef er ongeveer vijf weken en bestudeerde de geologie en de biologie van vier van de eilanden. Mede door zijn bevindingen tijdens dit verblijf ontwikkelde hij zijn evolutietheorie.
De naar hem genoemde Darwinvinken zijn een bekend voorbeeld van het ontstaan van variaties in soorten door erfelijke aanpassingen.